Een manier om prikkels tijdens werk te reguleren, is thuiswerken. Als de pandemie één voordeel heeft gehad, is het dat thuiswerken iets gangbaarder is geworden. Hoe groot is het probleem op het gebied van werkloosheid in combinatie met autisme? Welke voordelen kan thuiswerken hebben voor auti’s? Daar ga ik het over hebben in dit blog.
Mijn verhaal
In mijn werkende leven heb ik nu al twee flinke autistische burn-outs opgelopen. Hoe dat komt? Prikkel overload op mijn werkplekken. Het is een vicieuze cirkel.
- Er zijn weinig passende werkplekken, laat staan plekken waar je zonder doelgroepenregistratie o.i.d tussen komt;
- Ik kom niet door sollicitatierondes heen door mijn autismekenmerken en comorbiditeiten;
- Ik neem een baan aan die niet (zo) passend is, want er moet toch brood op de plank komen;
- Er is op die plek een overload aan prikkels en 0 begrip, laat staan de intentie om aanpassingen te maken zodat het werk vol te houden is;
- Ik ken mijn eigen grenzen ook niet goed, waardoor ik er continu overheen ga;
- uitvallen met burn-out;
- van ziektewet weer naar niet-passend werk, want weinig uren werken tegen minimumloon geeft amper tot geen inkomensverlies; geen WIA;
- etc.
Op deze manier ben ik in een callcenter beland. Het is echt een godswonder dat ik dat ruim 2,5 jaar heb volgehouden.
Een doelgroepenregister is er voor laagopgeleiden en mensen waarvan de gemeente vindt dat ze niet zelf aan werk kunnen komen. Je wordt dus gestraft voor het zo goed en kwaad als mogelijk blijven spartelen; men oordeelt “dat je het dus wel zelf kunt” terwijl je keer op keer verzuipt.
Hoe dan wél?
Na de ziektewet kon ik wederom geen passende werkplek vinden. Daarom wilde ik hem zelf maken. Ik nam een baan aan die me zo passend mogelijk leek: ik ging zo weinig mogelijk uren werken, werkte elke zondag zodat er minder mensen waren en ik dus ook meer controle had over de prikkels (bijvoorbeeld de radio), ik was in de veronderstelling dat ik in een klein team terecht kwam op een redelijk rustig kantoor en ik nam de avonddiensten op me.
Ondertussen begon ik mijn eigen bedrijf, om daar op mijn vrije dagen aan te bouwen. Dat ging helaas minder vlot dan gehoopt en ik raakte toch weer in een autistische burn-out. Niet puur door het werk, maar ook een vervelende privésituatie die voor enorm grote veranderingen zorgde.
80.000+ Autisten werkloos
Helaas ben ik niet de enige die tussen wal en schip valt. “Te goed” voor een doelgroepenregister, WIA of andere hulp bij het vinden en behouden van passend werk, maar ook zelf niet in staat om een passende werkplek te vinden en behouden.
Momenteel zijn er in Nederland meer dan 80.000 auti’s met een gemiddelde tot hoge intelligentie werkloos. Dat is ruim de helft! De arbeidsparticipatie ligt ook veel lager in de groep autisten (<10%) dan bij mensen met een handicap (47%) en mensen zonder handicap (72%).
Dit zijn dan ook nog enkel de mensen met een diagnose. Er zijn ook nog tal van mensen die niet van hun diagnose weten of deze niet officieel willen laten stellen/hebben gekregen.
Denk aan mensen die nu nog functioneren, maar vroeg of laat uitvallen met een autistische burn-out, maar ook aan mensen die onder de radar zijn gestopt met werken, omdat ze bijvoorbeeld zelf inzagen dat werken plus een gezin runnen niet haalbaar was, maar dus ook niet bekend zijn bij instanties.
Dat moet én kan anders! Dat is mijn missie met Sparkling Auti en ander werk dat ik doe.
Ik ben van mening dat thuiswerken een belangrijk onderdeel kan zijn in het duurzaam deelnemen aan de arbeidsmarkt.
Sinds de pandemie is thuiswerken iets gebruikelijker geworden, maar er is nog altijd ruimte voor verbetering. Zie de infographics van Financieel Dagblad hieronder.
Voordelen van thuiswerken
I LOVE thuiswerken.
Waarom?
- Veel minder prikkels op de werkplek
- Eigen vertrouwde omgeving
- Geen reistijd met bijbehorende prikkels
- Ik kan meestal fijnere, cozy kleding aan
- Gecontroleerde communicatie (geen random mensen aan je bureau)
- Ik kan buiten zicht stimmen
- Mijn eigen lekkere drankjes
- Meestal flexibelere werktijden
Gezellig kletsen kan ook met videobellen. Daarvoor hoef ik niet per se naar kantoor. Bovendien is het kletsen dan ook gereguleerd; er zit een duidelijk begin en einde aan en er wordt niet verwacht dat ik tegelijk ook mijn werk doe.
Volgens het onderzoek van Financieel Dagblad zijn de hoofdredenen om op kantoor te werken volgens de respondenten “samenwerken met collega’s” en “sociale contacten met collega’s”.
De definitie van “sociaal contact” verschilt tussen neurotypische mensen en auti’s. Neurotypische mensen hechten over het algemeen meer waarde aan fysiek persoonlijk contact, dus elkaar live zien. Neurodiverse mensen ervaren digitaal contact vaak ook als intens persoonlijk contact. Bovendien scheelt het enorm veel prikkels en kan het maskeringsgedrag voorkomen wanneer je niet fysiek op kantoor bent.
Minder prikkels op de werkplek
Een blèrende radio, allemaal mensen die in en uit lopen en/of jou dingen vragen, rinkelende telefoons, pratende collega’s en een ruisende airco. Dat zijn alleen nog maar wat auditieve prikkels en ik word al overprikkeld nu ik het opschrijf.
Dan zijn er ook nog tig andere mogelijke prikkels, zoals:
- temperatuur en/of luchtstroom
- fel licht
- felle kleuren of een drukke kantoorinrichting
- (veel) collega’s om je heen
- meetings (waarbij wordt gefronst als je zit te stimmen)
- een omroepsysteem
- geen vaste werkplek, of mensen die steeds de afstelling van je stoel veranderen ed.
Thuis heb je hier meestal veel meer controle over. Ik woon alleen, dus dat is al helemaal ideaal. Wel zijn er luidruchtige buren en zowat 24/7 hoveniers van de gemeente, maar het is nog altijd 100x beter dan een kantoor.
Gecontroleerde communicatie
Wanneer je met collega’s op kantoor zit, kunnen mensen zomaar naar je toe komen en je van alles vragen. Ook heb je daar misschien meer te maken met telefonisch contact. En dan zijn er nog de “gezellige” pauzes en verplichte vergaderingen.
Wanneer je thuis werkt, kun je contact met collega’s leggen via chat, mail, videobellen of bellen. Dat geeft je in de meeste gevallen een buffer: je ziet wie er iets van je wil, wat dat is en je hoeft meestal niet op stel en sprong te reageren. Of je kunt afspreken dat je je berichten op bepaalde momenten controleert. Dat overvalt je minder dan je telefoon die opeens begint te rinkelen (al staat mijn telefoon standaard volledig stil, dus ik zie het toch niet wanneer er iemand belt).
Je kunt gesprekken inplannen of eerst via chat overleggen wanneer je even videobelt over XYZ.
Buiten zicht stimmen
Stimmen (friemelen, bewegen, geluiden maken) helpt veel neurodiverse mensen bij de concentratie. Echter wordt dit soort gedrag veelal als ongeïnteresseerd en/of storend opgevat. Zo lang daar geen kennis van en begrip voor is, is het wellicht fijner om buiten zicht te stimmen. Zo kun je toch je prikkels en aandacht reguleren zonder dat mensen daar last van hebben of nare opmerkingen over maken.
Tijdens videobellen kun je je onderlijf en handen buiten beeld houden. Ook kun je je microfoon uitschakelen zodat ze jouw stimgeluiden niet horen. Zelfs je beeld kun je uitschakelen wanneer je dat prettiger vindt.
Flexibelere werktijden
Wanneer je werk doet dat prima thuis kan, ben je vaak ook niet zo gebonden aan vaste tijden. Er is geen kantoorbeheerder die op tijd naar huis wil en communicatie kan op zo veel manieren. Ook scheelt het reistijd. Zelf vind ik dat erg fijn, want ik heb – net als vele neurodiversen – een ander dag-nachtritme. Vroeg opstaan, jezelf meteen goed verzorgen en reizen kan je al leeg zuigen voor de dag.
Door later te beginnen en eventueel in de avond nog iets te doen, is mijn productiviteit een stuk hoger dan dat je me van 9:00 tot 17.30 in een druk kantoor zet.
Conclusie
- Er zijn enorm veel auti’s met een gemiddelde tot hoge intelligentie die hun potentieel momenteel niet kunnen benutten. Dat is zonde en er zijn oplossingen voor.
- Thuiswerken is meer in trek sinds 2020, maar er valt nog veel te winnen.
- Vooral op het gebied van management, kennis over autisme/neurodivergentie en de bereidheid om deze kansen te benutten, valt nog een hoop vooruitgang te boeken.
Gaat jouw voorkeur uit naar werken op kantoor of thuis?
Wat goed dat je hier een blog over hebt geschreven.
Zelf merk ik dat thuiswerken meer rust biedt en minder prikkels veroorzaakt.
Een goede balans tussen thuiswerken en op kantoor werken is belangrijk.
Mijn voorkeur gaat uit naar 2 dagen op kantoor werken en de rest van de week thuiswerken.
Dit biedt voor mij veel voordelen.
Verder heb je weer een goede blog neergezet, dankjewel!
Hi Sander! Bedankt voor je reactie 🙂
Goed dat je van jezelf weet dat die balans belangrijk is voor je. Door trial and error vind je wat bij jou past. Ieder mens is uniek 🙂